مقایسه هزینه زندگی در تهران و استانبول
تاریخ انتشار: ۲۷ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۰۰۲۸۰۳
فرارو- مهاجرت به ترکیه از نظر خیلیها ساده است؛ چشمهایشان را میبندند و پیش خودشان فکر میکنند استانبول همین بغل واقع شده، فرهنگ مردمش تا حدودی به ما شباهت دارد و خرجومخارج زندگی نسبت به ایران چندان متفاوت نیست. اختلاف رقم حقوق و درآمد ماهیانه که چندوقت یکبار در گزارشهای غیرتخصصی به آن اشاره میشود هم در این نگرش بیتاثیر نیست اما.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بهگزارش فرارو؛ میانگین درآمد ماهیانه ساکنان تهران شاید نصف درآمد ماهیانه ساکنان استانبول باشد اما اختلاف هزینه زندگی در پایتخت ترکیه بخشی قابلتوجهی از درآمد اضافی را میبلعد. بهعنوان مثال اجاره آپارتمان یکخواب در مرکز شهر استانبول بین ۳۰ تا ۳۵ درصد نسبت به تهران گرانتر تمام میشود و برای یککیلو گوشت باید آنجا تقریبا دو برابر تهران پول داد. قیمت یک وعده غذا در رستوران، صورتحساب تلفن همراه و بلیت سینما هم در استانبول بیشتر از تهران است. باور نمیکنید نه؟
مقایسه قیمت غذا و اقلام خوراکی در تهران و استانبولقیمت هر پرس غذا معمولی برای یکنفر براساس دادههای سایت موسسه Numbeo در تهران چهار دلار ذکر شده است. با احتساب متوسط قیمت ۴۸ هزار تومان برای هر دلار این پول به حدود ۱۹۲ هزار تومان میرسد. احتمالا منظور یک پرس چلوکباب کوبیده بوده که الان در تهران با سرزدن به منوی چند رستوران میتوان آن را تایید کرد. همین غذا در استانبول ۶.۳۵ دلار هزینه دارد که به پول ما میشود حدود ۳۰۰ هزار تومان.
قیمت یک لیتر شیر در تهران حدود ۳۰ هزار تومان است. اگر شیر پرچرب را معیار قرار دهیم، با عدد نسبتا درستی روبرو هستیم. سایت موسسه Numbeo قیمت یک لیتر شیر برای تهرانیها را ۷۰ سنت عنوان کرده که میشود ۳۳ هزار و ۶۰۰ تومان. اختلاف ناچیزی است و میتوان آن را نادیده گرفت. اگر همین اختلاف ناچیز در استانبول هم وجود دارد میتوان قیمت یک لیتر شیر در استانبول را حدود ۵۰ هزار تومان دانست.
تخم مرغ در ایران معمولا بهصورت ۳۰ تایی، ۲۰ تایی، ۱۵ تایی، ۹ تایی و ششتایی بستهبندی میشود. برای خرید یک شانه ۳۰تایی تخم مرغ باید حدود ۱۰۰ هزار تومان پول پرداخت کنید. اطلاعات سایت Numbeo میگوید قیمت بسته ۱۲ تایی تخممرغ در تهران ۵۹ هزار تومان است. خیلی بیراه نیست. آنهایی که از تهران بار سفر بسته و به ترکیه مهاجرت میکنند، باید همین مقدار تخممرغ را در استانبول با قیمت ۹۴ هزار تومان خریداری کنند.
قیمت هر کیلو پنیر در تهران براساس اطلاعات موسسه Numbeo به حدود ۲۰۰ هزار تومان میرسد. پنیر انواع مختلفی دارد و اگر پنیر محلی را پنیر لیقوان خودمان فرض کرده باشند، محاسباتشان غلط است، چون پنیر لیقوان خوب و با کیفیت از نوع گوسفندی به ۴۰۰ هزار تومان در هر کیلو خواهد رسید. با همین متر و معیار دستوپا شکسته قیمت هر کیلو پنیر محلی در استانبول ترکیه را حدود ۳۷۰ هزار تومان عنوان کردهاند.
قیمت فیله مرغ در تهران توسط Numbeo، بهطور متوسط کیلویی ۱۴۸ هزار تومان ذکر شده است، اما اگر الان به بازار بروید بهسختی میتوانید آن را کمتر از ۱۸۰-۱۷۰ هزار تومان بخرید. حتی در این صورت باز مرغ در استانبول برایتان گرانتر از تهران آب میخورد و مجبور هستید برای یککیلو فیله بهطور متوسط ۲۱۵ هزار تومان پول خرج کنید. مشابه این وضعیت با شدت بیشتر برای گوشت گاو و گوساله رخ میدهد.
قیمت گوشت قرمز در تهران حدود ۳۵۰ هزار تومان است، اما این عدد را فقط وقتی میتوانیم جدی بگیریم که بدانیم از متوسط قیمت اجزا و قطعات مختلف تشکیل شده است. سایت موسسه Numbeo این موضوع را درنظر گرفته و متوسط قیمت یک کیلو گوشت گوساله در تهران را ۳۴۸ هزار و ۷۰۰ تومان قید کرده است. همین مقدار گوشت در استانبول تقریبا دو برابر فروخته میشود و برای آن باید ۷۴۵ هزار تومان پول خرج کنید.
قیمت خوراکی معمولا در تهران، ارزانتر از استانبول است، اما برخلاف گوشت، اختلاف باقی اقلام چشمگیر نیست. مثلا ساکنان تهران برای یک کیلو سیب باید حدود ۴۳ هزار و ۸۰۰ تومان هزینه بدهند در حالی که یک کیلو سیب در استانبول ۴۴ هزار و ۶۵۰ تومان است. قیمت هر کیلو موز در تهران و استانبول تقریبا ۷۰ هزار تومان است.
قیمت گوجهفرنگی، سیبزمینی و پیاز برای کسی که مدام در حال رصد بازار است، بهشکل شگفتانگیزی افزایش پیدا کرده و الان هر کیلو گوجه فرنگی و سیبزمینی بهطور متوسط ۲۷ هزار تومان فروخته میشود. در استانبول مردم مجبور میشوند برای هر کیلو گوجه فرنگی ۴۸ هزار تومان و برای یک کیلو سیب زمینی ۳۵ هزار تومان هزینه بپردازند.
قیمت پیاز در استانبول تقریبا کیلویی ۵۰ هزار تومان است، اما سایت موسسه Numbeo میگوید در تهران همین مقدار پیاز نهایتا ۲۵ هزار تومان فروخته میشود. بررسی بازار نشان میدهد در این مورد کمی اغراق کردهاند، چون بررسی بازار توسط فرارو نشان داد کف قیمت پیاز زرد و سفید ۱۳ هزار تومان و حداکثر قیمت آن ۱۸ هزار تومان است. پیاز قرمز در تهران حداکثر کیلویی ۲۳ هزار تومان بهفروش میرسد.
قیمت بطری آبمعدنی ۱.۵ لیتری آخرین موردی است که توسط سایت موسسه Numbeo بررسی شده است. آنها نوشتهاند برای خرید این مقدار آبمعدنی در تهران باید ۱۲ هزار و ۵۰۰ تومان پول خرج کرد در حالی که ساکنان استانبول برای آن بهطور متوسط ۱۵ تا ۱۶ هزار تومان پول میپردازند. مشخص است که حداکثر قیمت آبمعدنی ۱.۵ لیتری را برای تهران در نظر گرفتهاند و مثلا میتوان آبمعدنی دماوند با همین حجم را شش تا هشت هزار تومان خرید.
بیشتر بدانید | بانک جهانی و صندوق بینالمللی پول، معمولا بهطور منظم دادههای رسمی از وضعیت اقتصادی کشورها منتشر میکنند. بانک مرکزی و مرکز آمار نیز در ایران چنین کاری انجام میدهند، اما مدتی است رویه معمول برای اعلام تورم، نوسانات ارز یا قیمت مسکن و... متوقف شده، پس چارهای جز مراجعه به بعضی منابع معتبر با شهرت جهانی مثل سایت موسسه Numbeo که از سال ۲۰۰۹ فعالیت میکند و یک موسسه خصوصی است، باقی نمیماند مقایسه قیمت مسکن، لباس و زندگی در تهران و استانبولهزینه استفاده از تلفن همراه، شامل مواردی مثل مکالمه، پیامک و اینترنت میشود. مشترکان اپراتور تلفن همراه در ایران بهطور متوسط حدود ۷۶ هزار و ۸۰۰ تومان در ماه ذیل چنین موردی پول خرج میکنند. خیالتان راحت که هیچ منبع آماری دیگری روی دست آمار موسسه Numbeo بلند نمیشود. در شرح ماجرا نوشتهاند منظورشان استفاده از حداقل ۱۰ گیگابایت اینترنت موبایل بوده. بههرحال پولی که الان در ایران برای موبایل هزینه میکنید، ممکن است در استانبول چهار برابر شود.
قیمت اینترنت و کیفیت در استانبول اصولا باید تفاوت آشکاری با تهران داشته باشد. معیار مقایسه موسسه Numbeo اینترنت ثابت سیمی (احتمالا ADSL بر بستر فیبرنوری) با میانگین سرعت ۶۰ مگابیت بر ثانیه و بدون محدودیت حجمی است که در استانبول ماهی ۴۵۷ هزار تومان آب میخورد. اینترنت با چنین ویژگیهایی در تهران و سایر شهرهای ایران رایج نیست، ولی در صورت وجود حدود ۴۰ درصد گرانتر تمام میشود.
قیمت بلیت سینما در استانبول به مراتب بیشتر از قیمت بلیت سینما در ایران است. سایت Numbeo میگوید اگر برای تماشای فیلم در استانبول به سینما بروید باید بهپول ایران حدود ۲۰۰ هزار تومان پول خرج کنید در حالی که قیمت بلیت سینما در ایران و تهران نهایتا ۶۰ هزار تومان خواهد بود. با توجه به اینکه سینماهای ترکیه فیلم بینالمللی اکران میکنند، شاید اختلاف قیمت صندلی سینما در تهران و استانبول قابلتوجیه باشد.
قیمت پوشاک در آمارهای مربوط به سایت موسسه Numbeo دقیق نیست. بیشتر به این دلیل که معیار سنجش مشخص نداشتهاند و چیزی مثل کفش کتانی نایکی را وسط گذاشتهاند. مشارکت کنندگان در گردآوری اطلاعات و دیتاهای آماری Numbeo گفتهاند چنین کفشی با این مشخصات الان در ایران ۶.۵ میلیون میارزد. خیلی پرت نگفتهاند. همین کفش را در استانبول ترکیه میتوان چهار میلیون و ۱۰۰ تا چهار میلیون و ۲۰۰ هزار تومان خریداری کرد. بیشتر به این خاطر که ارزش لیر نسبت به دلار پایین آمده است.
قیمت یک شلوار جین برند در تهران توسط موسسه Numbeo یک میلیون و ۸۰۰ هزار تومان عنوان شده است. اگر فکر میکنید عدد مشکوکی بهنظر میرسد احتمالا خیلیوقت است سری به بازار نزدهاید. برندهای ایرانی کمکم خودشان را برای فروش شلوار جین در محدوده یکمیلیون تومان آماده میکنند. خیلی ناشکری نکنید، چون شاید مجبور شوید همین شلوار جین را در استانبول دو میلیون و ۲۰۰ هزار تومان بخرید. قیمت کفش مردانه رسمی در تهران، ولی گرانتر از ترکیه است؛ چهار میلیون در برابر ۳.۵ میلیون! اختلاف زیاد نیست.
اجاره آپارتمان یکخواب در مرکز شهر تهران به روایت سایت موسسه Numbeo، ماهی ۲۳ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان هزینه دارد. در عرف بازار، این عدد میتواند معادل ۵۰۰ میلیون پول پیش و ماهی هشت میلیون و ۵۰۰ هزار تومان اجاره باشد. کمی دستبالا گرفتهاند، اما اگر خانه واقعا خانه باشد و فول امکانات و تازهساز، نمیتوانید زیرش بزنید.
اجاره آپارتمان یکخواب در مرکز شهر استانبول بین ۳۰ تا ۳۵ درصد نسبت به تهران گرانتر تمام میشود. اگر اصرار نداشته باشید در مرکز شهر بمانید این شانس را خواهید داشت که با پرداخت ماهی ۲۱ میلیون در اطراف استانبول خانه یکخوابه اجاره کنید.
اجاره آپارتمان یکخوابه در محدودهای غیر از شمال و مرکز تهران (مناطق اقتصادی) ماهی ۱۷ میلیون خرج روی دستتان میگذارد که میتوان آن را به ۲۵۰ میلیون پول پیش و اجاره ۹ تا ۱۰ میلیونی تبدیل کرد. اگر سرتان توی حساب و کتاب بازار مسکن باشد، حتما اعداد و ارقام این بخش را تایید میکنید.
قیمت آپارتمان در مرکز تهران ممکن است به متری ۱۰۰ میلیون تومان برسد. در مرکز شهر استانبول برای خرید هر مترمربع خانه تقریبا باید ۱۲۷ میلیون تومان پول داشته داشته باشید. قیمت خانه در مرکز استانبول تقریبا ۲۷ درصد گرانتر از قیمت خانه در مرکز تهران است، اما در سایر نقاط این اختلاف کمتر میشود.
قیمت آپارتمان در تهران بهشرط اینکه در مناطقی غیر از شمال و مرکز شهر واقع شده باشد، به حدود متری ۶۰ میلیون تومان میرسد. ساکنان استانبول بهطور متوسط برای چنین خانهای ۶۶ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان هزینه پرداخت میکنند که در مقایسه با تهران تقریبا ۱۱ درصد گرانتر است.
منبع: فرارو
کلیدواژه: مهاجرت به ترکیه درآمد ماهیانه هزینه زندگی قیمت طلا و ارز قیمت موبایل تهران و استانبول اجاره آپارتمان یک استانبول تقریبا ۲۰۰ هزار تومان هزار تومان هزار تومان پول تومان پول خرج میلیون تومان طور متوسط برای یک کیلو تومان هزینه مرکز شهر بلیت سینما آب معدنی تخم مرغ گران تر قیمت یک
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۰۰۲۸۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اثرات تورم بر زندگی مردم با اختصاص سهمیه بنزین به نفر خنثی می شود
کارشناس حوزه سیاستگذاری اقتصادی در گفت و گو با خبرنگار قدس گفت: سیاست جدید مربوط به اعطای سهمیه بنزین به نفر میتواند به ایجاد یک مکانیزم بازار محور برای توزیع منابع انرژی کمک کند که در آن هر فرد بر اساس تصمیمات شخصی خود در مورد مصرف، فروش یا صادرات، میتواند به بهرهوری اقتصادی خود کمک کند.
اعیانی افزود: این رویکرد نه تنها میتواند به استقلال اقتصادی شهروندان کمک کند، بلکه در درازمدت میتواند به ایجاد یک بازار داخلی پویا و مقاوم در برابر تحریمها و نوسانات ارزی منجر شود. از طرفی با تغییر سیاستهای انرژی و اختصاص سهمیه بنزین به افراد به جای خودروها، ایران شاهد تحولات قابل توجهی در صنعت حملونقل خواهد بود.
وی گفت: این سیاست، که بر پایهی توزیع عادلانهتر منابع و افزایش کارایی انرژی استوار است، میتواند به نظر نگرانکننده باشد اما با توجه به منابع وسیع گاز طبیعی و امکان توسعه زیرساختهای سیانجی (CNG)، مشکلات احتمالی در صنعت حملونقل به حداقل خواهد رسید.
کارشناس حوزه سیاستگذاری اقتصادی تاکید کرد: توسعه زیرساختهای CNG به عنوان بخشی از استراتژی کاهش وابستگی به بنزین، نه تنها به تثبیت قیمت حملونقل کمک خواهد کرد بلکه فرصتهای جدیدی برای بهبود کارایی انرژی و کاهش هزینههای عملیاتی در این صنعت ایجاد مینماید. CNG به عنوان جایگزینی برای بنزین، دارای هزینههای تولید و توزیع کمتری است و از این رو، میتواند به عنوان یک عامل مهم در کنترل هزینههای حملونقل عمل کند.
وی افزود: علاوه بر این، استفاده از CNG به عنوان سوخت خودروهای حملونقل عمومی و تجاری، مزایای زیستمحیطی قابل توجهی دارد. گاز طبیعی متان به عنوان اصلیترین جزء CNG، نسبت به بنزین و دیزل، انتشار آلایندههای کمتری دارد.
کارشناس حوزه سیاستگذاری اقتصادی بیان کرد: این امر منجر به کاهش انتشار دیاکسید کربن و دیگر گازهای گلخانهای میشود و میتواند به بهبود کیفیت هوا و مبارزه با آلودگی شهری کمک کند. از منظر اقتصادی، استفاده گسترده از CNG میتواند به کاهش واردات بنزین کمک کرده و منابع مالی صرفهجویی شده را به سایر بخشهای نیازمند اقتصاد اختصاص دهد. این امر به نوبه خود، میتواند به استقلال انرژی کشور کمک کرده و آن را در برابر نوسانات قیمت نفت در بازارهای جهانی مقاومتر سازد.بنابراین، با اجرای این سیاستها، نه تنها صنعت حملونقل متأثر نخواهد شد، بلکه شاهد بهبودهای قابل ملاحظهای در کارایی، هزینهها و محیط زیست خواهیم بود. این تغییرات، زمینهساز محیطی پایدارتر و اقتصادی مقاومتر در برابر چالشهای آینده خواهد بود.
وی گفت: هدف از تغییرات در حوزه سهمیه بندی بنزین به نفر، کاهش وابستگی کشور به واردات بنزین و بهبود کارآمدی اقتصادی است. با این سیاست، ایران میتواند به تدریج به سمت خودکفایی در انرژی حرکت کند و در عین حال، به شهروندان خود امکان دهد که به طور فعال در اقتصاد مشارکت کنند. این استراتژی نه تنها به افزایش استقلال اقتصادی کمک میکند، بلکه به عنوان یک راهکار بلندمدت برای بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی در کشور عمل میکند.
به گفته وی، این رویکرد نوآورانه میتواند نقطه عطفی در مدیریت منابع انرژی ایران باشد، که نه تنها به کاهش بار اقتصادی ناشی از واردات بنزین کمک میکند، بلکه در درازمدت، به ایجاد یک جامعه پایدارتر و مقاومتر در برابر نوسانات اقتصادی منجر خواهد شد. در گذشته نیز، ایران با افزایش قیمت بنزین و ارائه یارانه نقدی به مردم سعی کرد تا از قاچاق سوخت جلوگیری کرده و مصرف بیرویه را کاهش دهد. این سیاست با هدف همگامسازی قیمت داخلی با قیمتهای جهانی اجرا شد تا انگیزههای قاچاق کاهش یابد. با این حال، به دلیل نوسانات شدید اقتصادی و افزایش تورم، ارزش یارانههای نقدی پرداختی پس از مدتی کاهش یافت و نتوانست اثربخشی لازم را در جبران هزینههای افزایش یافته داشته باشد.
وی بیان کرد: اما در این رویکرد جدید قیمت گذاری دستوری و یا پرداخت یارانه نقدی ثابت دیگر مطرح نخواهد بود و به جای پرداخت یارانه نقدی، به هر شهروند یک سهمیه مشخص بنزین تعلق خواهد گرفت. این سیاست نه تنها به شهروندان امکان میدهد که بنزین خود را بر اساس نیازهای شخصی مصرف کنند، بلکه فرصتی برای فروش یا حتی صادرات سهمیه خود را در صورت تمایل فراهم میآورد. این امر میتواند به یک بازار داخلی برای تجارت بنزین منجر شود و از این طریق، شهروندان مستقیماً در مزایای تجارت جهانی بنزین شریک شوند.
کارشناس حوزه سیاستگذاری اقتصادی تاکید کرد: این تغییر سیاست، در صورت اجرا، میتواند تأثیرات مثبتی بر اقتصاد داشته باشد. از یک طرف، با کاهش وابستگی به یارانههای نقدی، دولت میتواند در برابر نوسانات تورمی مقاومتر باشد. از طرف دیگر، شهروندان نیز با دریافت بنزین به عنوان یارانه، نه تنها در مصرف انرژی اختیار بیشتری خواهند داشت، بلکه میتوانند به صورت فعال در بازار انرژی مشارکت کنند و از آسیبهای نوسانات قیمتی در امان باشند.
وی گفت: این سیاست همچنین میتواند به کاهش قاچاق سوخت کمک کند، زیرا شهروندان دیگر تمایلی به فروش غیرقانونی سهمیه خود نخواهند داشت، زیرا قیمت بنزین در بازار داخلی به قیمتهای جهانی نزدیک خواهد بود و تک تک افراد قادر خواهند بود هر میزان از سهمیه خود را در صورت تمایل از طریق کارگزاری های مجاز به بازارهای بین المللی عرضه کند.
اعیانی افزود: در این طرح، هر فردی که سهمیه بنزین دریافت میکند، میتواند آن را بر اساس قیمتهای جاری بازار جهانی به فروش برساند. درآمدهای حاصل از این فروش بر پایه دلار محاسبه و پرداخت میشود، بنابراین این درآمدها ارزی به شمار میآیند.این مدل مستقیم اقتصادی یک مزیت بزرگ دارد: از آنجایی که این درآمد؛ ارزی است، این درآمد تحت تأثیر کاهش ارزش پول ملی - ریال - قرار نمیگیرد. در واقع، با افزایش تورم و کاهش ارزش ریال، این نوع درآمدها نه تنها از ارزش خود نمیکاهند، بلکه میتوانند به افزایش قدرت خرید فرد کمک کنند.
به گفته وی، این امر به ویژه در شرایط اقتصادی ناپایدار که در آن نرخ تورم بالا است، اهمیت زیادی دارد. علاوه بر این، توزیع مستقیم بنزین و امکان فروش آن در بازارهای بینالمللی، به ایجاد یک بازار داخلی رقابتی و شفاف کمک میکند که در آن قیمتها به طور مستقیم تحت تأثیر عوامل بازار جهانی قرار دارند. بنابراین نه تنها باعث کاهش وابستگی به واردات بنزین میشود، بلکه امکان استفاده بهینه از منابع داخلی را فراهم آورده و به کاهش فشار بر بودجه دولتی کمک میکند. این رویکرد میتواند به عنوان یک استراتژی بلندمدت برای بهبود وضعیت اقتصادی و افزایش درآمد مردم در نظر گرفته شود، که نه تنها تاثیرات فوری دارد بلکه پتانسیل تاثیرگذاری بلندمدت در سطح ملی را نیز داراست.
زهرا طوسی